Vandaag was de laatste dag dat we volop bezig waren met muziek maken.
Het was vroeg opstaan…
Om 02.30 ging ik naar bed,en om 06.00 ging de wekker alweer om te vertrekken naar een kerk 150 kilometer verderop.
Dus dat was een korte nacht,maar hey: love costs something 🙂
We kwamen rond 09.00 aan op de plek waar we tot in de avond zouden verblijven.
Ze hadden ontbijt voor ons gemaakt,echt supergeweldig! En koffie! Ik ben overgestapt van grote bekers koffie met siroop,naar kleine espresso`s. Ze noemen het `bieka` ?
Dat is een minibekertje sterke koffie,maar echt heerlijk en een oppepper!
Dit gebouw was echt geweldig! Ze hadden een warenhuis helemaal verbouwd met elkaar en de sfeer was helemaal Levend!
Het worshippen was supercool! Er gebeurde weer van alles en we waren weer verbaasd wat God door ons heen doet.
Nelleke kreeg een erg fijne piano en ik een gitaar die ook niet verkeerd was 🙂
Yes! We voelden alledrie dat dit een mooie tijd zou worden. En dat is ook gebeurd.
Daarna lunchen…ze hadden allerlei eten daar klaarliggen.
Braziliaans en Portugees.
En dat was heerlijk,goed te eten,en niet te eten.
Haha,smaken verschillen,maar sommige dingen `klikken`toch niet goed met mijn smaakpapillen.
Zo verliep de dag,en ondertussen een hele leuke tijd gehad met de mensen van die kerk en hun worshipteam.
We zijn zelfs nog bij een kasteel geweest!
Superleuk allemaal!
Ik ben nu wel helemaal op…
(Romantische stuk van de reis: tijd om deze blog uit te schakelen als je hier niets van wil weten)
Vandaag was dus ook eigenlijk de dag na gisteren,dus de dag waarop we verder gingen kijken wat er tussen ons allemaal gebeurd.
En we hebben dus veel gepraat vandaag,elkaar veel aangeraakt,elkaar extreem veel aangekeken, elkaar uiteindelijk lieve dingen ingefluisterd waarvan ik me ook afvraag waar ik het vandaan haal!
Zucht…en een kus… ik ben helemaal de weg kwijt…
Ik ga dus ook niet veel meer schrijven op dit moment in dit berichy,want dat word allemaal informatie dat door een waas van verliefdheid tot uiting komt…en dat word veel zoet en roze.
Een foto van haar zal ik nu ook even niet meer posten,ook al is ze wel op facebook te zien op sommige foto`s. Maar ik laat haar nog even enigszins anoniem.
Nu wacht ik nog even…terwijl mijn lichaam me verteld te gaan slapen,hoor ik een stemmetje in mijn gedachten zeggen dat ze misschien nog wel online kan gaan verschijnen…en tja…dan kan het een lange nacht worden 🙂
1 ding nog: God is zoooo bijzonder goed!
En Hij heeft ons ook zoooo bijzonder mooi gemaakt…
Vooral Rosy 😉
Recente reacties